Kalendarium życia i kultu św. Jana z Dukli, Patrona Polski, Litwy i Wszechrusi oraz Miasta Lwowa i Dukli, jak również Rycerstwa Polskiego:
1414 – narodziny św. Jan w Dukli.
1430 – prawdopodobnie od tego roku rozpoczyna się jego życie pustelnicze.
1434 – wstąpienie do Zakonu Franciszkanów Konwentualnych w Krośnie.
1443 – 1461 – sprawowanie urzędu kustosza kustodii ruskiej;
1453 – erygowanie Prowincji OO. Bernardynów w Krakowie.
1461 – pełnienie obowiązków niemieckiego kaznodziei w kościele św. Ducha we Lwowie skupiających niemieckich mieszczan.
1461 – św. Jan z Dukli bierze udział w akcie zmniejszenia ciężarów chłopom ze wsi klasztornej w Czyszkach koło Lwowa.
1463 – przejście św. Jana do Prowincji OO. Bernardynów i pobyt w klasztorze lwowskim św. Andrzeja.
1472 – powrót z klasztoru w Poznaniu do Lwowa.
1473 – Lwów zostaje w cudowny sposób ocalony przed wojskami tureckimi, za przyczyną modlitwy św. Jana z Dukli, który udzielił obrońcom błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
29.09.1484 – śmierć św. Jana z Dukli.
1485 – gwardian lwowski, zapadłszy na ciężką choro-bę, odzyskał zdrowie, gdy położono go w łóżku i okryto odzieniem używanym przez św. Jana za jego życia.
1485 – cudowne uzdrowienie Jadwigi Orłowej, niewidomej przez 10 lat, uznany później w procesie do beatyfikacji.
12.07.1487 – papież Innocenty VIII pozwala na przeniesienie relikwii św. Jana z Dukli do kościoła.
23.10.1521 – przeniesienie doczesnych szczątków św. Jana z Dukli z grobu do sarkofagu w kościele. Przeniesienia dokonał o. Jan z Komorowa, prowincjał.
29.09.1608 – przełożenie relikwii św. Jana z Dukli z trumny dębowej do cynowej i umieszczenie jej w sarkofagu wykonanym z czerwonego marmuru autorstwa Wojciecha Kampinosa – postać Jana w pozycji leżącej, z głową wspartą na dwóch książkach, prawa ręka z różańcem wyciągnięta wzdłuż ciała, a lewa z krzyżem, położona na piersiach (dziś krzyża już nie ma).
11.03.1615 – rozpoczęcie przygotowań do procesu beatyfikacyjnego Jana z Dukli, w tym dniu przesłuchano 37 świadków i przedstawiono wszystkie kroniki bernardyńskie począwszy od najstarszej oraz księgi łask i cudów św. Jana.
1618 – bernardyni przez Kurię Generalną Zakonu proszą Kongregację Obrzędów o zezwolenie na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego.
1618 – król Zygmunt III Waza prosi listownie papieża Pawła V o pozwolenie na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego.
1621 – odwiedziny grobu św. Jana z Dukli przez króla Zygmunta III z całym swoim dworem.
1625 – ponowne prośby o beatyfikację wznoszone przez króla Zygmunta III, królową Konstancję oraz arcybiskup Próchnickiego i wielu innych dostojników państwowych.
1625 – osobno sprawę beatyfikacji Jana z Dukli do Konsystorza Obrzędów wnieśli bernardyni, przesyłając akta lwowskiego konsystorza w latach 1615-1619.
4.06.1625 – rozpoczęcie pierwszej sesji procesu, podczas której były badane relikwie św. Jana z Dukli.
19.11.1630 – ostatnia sesja, akta 1341 stron zostały podpisane przez arcybiskupa Próchnickiego i wysłane do Kongregacji Obrzędów.
1634 – przy grobie św. Jana z Dukli w kościele św. Andrzeja we Lwowie, król Jan Kazimierz składa votum wdzięczności w postaci złotej ręki z relikwiami św. Stefana Węgierskiego, za uzdrowienia i uratowanie od śmierci przez pośrednictwo św. Jana z Dukli.
1636 – król Jan Kazimierz składa wotum wdzięczności za cudowne uleczenie – srebrną rękę.
1642 – pojawia się litania o św. Janie z Dukli i pieśń Witaj prześwietna gwiazdo kraju sarmackiego ułożona przez o. Waleriana Sokołowskiego.
13.03.1643 – rozpoczęcie procesu apostolskiego przez arcybiskupa Stanisława Grochowskiego (po reformie papieża Urbana VIII dotyczącej beatyfikacji i kanonizacji), który zakończył się w 1649 roku.
1648 – św. Jan z Dukli ukazuje się nad Lwowem podczas oblężenia przez wojska Bogdana Chmielnickiego i Tuhaj-Beja, którzy od miasta po tym widzeniu odstępują.
1649 – Maciej Szykowicz i Mikołaj Bernacki zeznają pod przysięgą przed Radą Miasta, a później także wobec króla Jana Kazimierza, że widzieli św. Jana z Dukli unoszonego się nad klasztorem bernardynów.
1649 – król Jan Kazimierz modli się przy grobie św. Jana z Dukli.
1652 – Kongregacja Obrzędów po zbadaniu akt proces zatwierdziła, jednak arcybiskup musiał przeprowadzić badania uzupełniające w ilości 40.
1673 – król Michał Korybut Wiśniowiecki prosi papieża Klemensa X o beatyfikację Jana.
1672 – król Michał Korybut Wiśniowiecki odwiedza relikwie św. Jana z Dukli wraz z królowa Eleonorą dworem.
24.08.1675 – Jan III Sobieski rozbija wojska tatarskie pod Lwowem i nawiedza relikwie św. Jana z Dukli.
1676 – mieszkańcy lwowscy umieścili nad Bramom Halicką marmurowy posąg św. Jana z Dulki.
1713 – pierwsza zmianka o studni św. Jana z Dukli przy kościele od strony południowej we Lwowie.
20.20.1727 – generał zakonu o. Mateusz a Paret mianuje prokuratorem beatyfikacji o. Jana Kapistrana Koraba Wdziekońskiego.
19.12.1727 – wszczęcie przewodu procesu do beatyfikacji Jana z Dukli.
1728 – powstaje litania do św. Jana z Dukli i responsorium w języku łacińskim.
19.02.1729 – zakończenie procesu beatyfikacyjnego, a akta sprawy przesłano do Rzymu.
1729 – prośbę o beatyfikację Jana z Dukli do papieża kierują: król August II i królowa Maria Leszczyńska – żona króla francuskiego Ludwika XV.
17.01.1733 – Kongregacja Obrzędów wydała ostateczny wyrok, że kult Jana z Dukli jest od niepamiętnych czasów.
21.01.1733 – papież Klemens XII, zatwierdza wyrok Kongregacji, zaliczając tym samym Jana z Dukli w poczet błogosławionych.
31.01.1735 – na prośbę biskupów polskich, papież, przychylił się do miej i rozszerzył święto św. Jana z Dukli na całą Polskę.
5.09.1739 – papież Klemens XII ogłasza bł. Jana z Dukli patronem Korony i Litwy (Polski, Wszechrusi i Litwy). Czyni to na prośbę króla Augusta III i Biskupów oraz kapituł: lwowskiej, krakowskiej, chełmińskiej i magistratu miasta Lwowa.
1740 – Bernardyni obejmują w Dukli nową placówkę i rozpoczynają budować drewniany kościół klasztor.
16.07.1740 – „podniesienie” relikwii i złożenie ich w srebrnej trumience wykonanej przez lwowskiego złotnika Macieja Kozłowskiego, w obecności arcybiskupa Mikołaja Wyżyckiego i kustosza klasztoru o. Wacława Przybyłeckiego.
1742 – Benedykt XIV nadaje odpust zupełny na uroczystość św. Jana z Dukli w Dukli.
1743 – arcybiskup lwowski Mikołaj Ignacy Wyżyc-ki ofiaruje cząstkę relikwii św. Jana z Dukli w srebrnym relikwiarzu w kształcie monstrancji do nowo powstałego drewnianego kościoła pw. św. Jana z Dukli w Dukli.
1754 – król August III Sas wysyła prośbę do papieża Benedykta XIV o kanonizację Jana z Dukli.
1761-1764 – powstaje murowany kościół pw. św. Jana z Dukli w Dukli.
1761 – powstaje kościół pw. św. Jana z Dukli Żytomierzu.
1764 – Sejm Rzeczypospolitej wystąpił do Stolicy Apostolskiej o kanonizację Jana z Dukli.
1764 – z osobną prośbą wystąpił król Stanisław August Poniatowski.
1769 – Na Puszczy koło Dukli powstaje drugi kościółek wzniesiony ku czci św. Jana z Dukli, ufundowany przez Marię Amalię Mniszchową z domu Brühlówny, żony Jerzego Mniszcha.
1770 – klasztor dukielski otrzymuje drugą cząstkę relikwii św. Jana z Dukli – ramię, które zostało umieszczone w kutym w srebrze, w barokowym stylu, relikwiarzu ofiarowanym przez Jerzego Mniszcha.
12-30.07.1884 – jubileusz 400 rocznicy śmierci św. Jana z Dukli.
1887 – kościół Na Puszczy zostaje zrestaurowany po pożarze.
1906-1908 – Na Puszczy wystawiono nowy, murowany kościół w stylu neogotyckim.
21.01.1933 – jubileusz 200 rocznicy beatyfikacji Jana z Dukli – przeniesiona na lipiec – dziękczynne nabożeństwa odbyły się we wszystkich bernardyńskich klasztorach.
29.09.1941 – cudowne uzdrowienie Anny Maksymiak chorującej przez 12 lat na dolegliwości, na które lekarze nie mogli jej pomóc – cud został uznany w procesie kanonizacyjnym.
1945 – przeniesienie relikwii św. Jana ze Lwowa do klasztoru w Rzeszowie.
3.03.1946 – zostaje odprawiona ostatnia Msza Święta w kościele św. Andrzeja i po spożyciu Najświętszego Sakramentu – Bernardyni opuszczają Lwów.
23.08.1947 – Zarząd Prowincji OO. Bernardynów wnosi sprawę kanonizacji Jana z Dukli do Generalnej Postulatury Zakonu Braci Mniejszych w Rzymie a ta do Kongregacji Obrzędów.
6.10.1974 – uroczyste przeniesienie relikwii św. Jana do klasztoru w Dukli.
1993 – wydanie „Leopolien. Canonizationis Beati Joannis de Dukla Positio de vita et virtutibus”, które staje się źródłem pracy teologów i lekarzy, aby zakończyć process kanonizacyjny.
2.07.1994 – Dekret Stolicy Apostolskiej o heroiczności cnót św. Jana z Dukli.
Od 22.10.1994 do 17.06.1995 r. – nowenna przygotowująca do kanonizacją Jana z Dukli w każdą czwartą sobotę miesiąca.
6.04.1995 – zatwierdzenie dekretu o cudzie św. Jana z Dukli przez papieża św. Jana Pawła II.
1996-1997 – Peregrynacja figury św. Jana z Dukli z relikwia-mi po klasztorach bernardyńskich i kilku klasztorach franciszkańskich w Polsce.
9.06.1997 – nawiedzenie relikwii św. Jana z Dukli w Dukli przez św. Jana Pawła II – papieża.
10.06.1997 – kanonizacja Jana z Dukli w Krośnie dokonana przez Ojca Świętego Jana Pawła II.
1997 – Peregrynacja relikwii św. Jana z Dukli i po parafiach Archidiecezji Przemyskiej.
2000 – Peregrynacja relikwii św. Jana z Dukli po 138 parafiach kościoła rzymskokatolickiego w diecezjach: Żytomiersko-Kijowskiej, Lwowskiej, Kamieniecko-Podolskiej na Ukrainie.
26.06.2001 – Ojciec św. Jan Paweł II odprawia Mszę Świętą we Lwowie przy relikwiach św. Jana z Dukli, które zostały przewiezione na tę okazję z Sanktuarium dukielskiego.
8.07.2008 – po 62 latach nieobecności Bernardynów w koście-le św. Andrzeja we Lwowie, odbył się odpust ku czci św. Jana z Dukli; sumie odpustowej przewodniczył Ks. Abp Mieczysław Mokrzycki. Obecnie co roku ojcowie Bazylianie udostępniają tę świątynię na sprawowanie Eucharystii z okazji wspomnienia św. Jana z Dukli Patrona Lwowa.
12.07.2009 – Ks. abp Józef Michalik erygował Sanktuarium św. Jana z Dukli, Patrona Polski i archidiecezji przemyskiej. Sanktuarium stanowią aż trzy miejsca pielgrzymkowe: Klasztor OO. Bernardynów w Dukli, Pustelnia św. Jana z Dukli Na Puszczy i Złota Studzienka na Górze Cergowej.
30.06.2012 – Wprowadzenie relikwii św. Jana z Dukli do katedry we Lwowie. Uroczystości przewodniczył metropolita lwowski obrządku łacińskiego, abp Mieczysław Mokrzycki.
6.12.2013 – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ogłasza rok 2014 rokiem św. Jana z Dukli, Patrona Polski.
31.05.2014 – Uroczystości Jubileuszowe 600 urodzin św. Jana z Dukli w Dukli z władzami kościelnymi i państwowymi.
29.06.2014 – po 68 latach figura św. Jana z Dukli powraca na kolumnę przed kościół św. Andrzeja we Lwowie.