Święty Franciszek z Asyżu

Święty Franciszek z Asyżu: żywot, modlitwy za wstawiennictwem św. Franciszka, zapal świeczkę przy relikwiach.

Żywot

Założyciel kilku zakonów, św. Franciszek, urodził się w Asyżu we Włoszech 26 września 1182 r. Ojciec jego, zamożny kupiec, chciał i syna wykształcić w tym zawodzie, ale Franciszek po­stanowił w Bogu i umartwieniu szukać szczęścia. Ponieważ Franciszek wszystkie swe pieniądze rozdawał ubogim, nakłonił go ojciec do wyrze­czenia się spadku po nim. Zgodził się na to Franciszek chętnie, opuścił dom rodzicielski i osiadł za miastem przy kościółku N. M. P. (Porcyunkula), który odrestaurował ze składek. Tu żył z jałmużn w ubóstwie i umartwieniu.

Bracia Mniejsi

Zgro­madziło się wnet koło niego wielu uczniów, dla których ułożył nową regułę zakonną „Braci Mniej­szych”. Ludzi ówczesnych, żyjących w zbytkach i rozkoszach, nawoływał Franciszek słowem i przy­kładem do opamiętania i pokuty. Bóg błogosławił jego usiłowaniom i nowy zakon rozszerzał się szybko. Dla niewiast założył Franciszek drugi zakon „Klarysek”, a później także dla ludzi świeckich zakon tercyarski, tak zwany „Zakon trzeci”. Zakony swe oddał pod opiekę Maryi, przez której przyczynę uzyskał wielki odpust zwany „Porcyunkulą”.

Stygmatyk, wielki przyjaciel przyrody i zwierząt

Wzorem był cnót prze­różnych, zwłaszcza ubóstwa, umartwienia i miłości Bożej. Był wielkim przyjacielem przyrody i zwie­rząt. Na dwa lata przed śmiercią schronił się na pustynię Alwernii, gdzie, rozpamiętywając ciągle mękę Pańską, otrzymał na ciele cudowne zna­miona ran Chrystusowych. Zmarł 4 paździer­nika 1226 r. Na własne życzenie pochowano go na „pagórku piekielnym”, gdzie tracono zbro­dniarzy, a który później otrzymał nazwę wzgórza rajskiego. Dla osobliwszej miłości, jaką gorzał ku Jezusowi, otrzymał Franciszek przydomek „Seraficki”. Franciszek z Asyżu został ogłoszony świętym 16 lipca 1228 roku przez swego przyjaciela papieża Grzegorza IX, wcześniejszego opiekuna zakonu.

Najważniejsze daty:

Urodzony dla świata 26 września 1182 r.
Urodzony dla nieba 4 października 1226 r.
Beatyfikowany: nie był ( został ogłoszonym od razu świętym). Kanonizowany 16 lipca 1228 roku.
Wspomnienie: 4 października.

Patron: wielu zakonów (m. in.: albertynów, franciszkanów, franciszkanów konwentualnych, kapucynów, bernardynek, kapucynek, klarysek, koletanek) tercjarzy; Włoch, Asyżu, Bazylei; Akcji Katolickiej; aktorów, ekologów, niewidomych, pokoju, robotników, tapicerów, ubogich, więźniów.

W ikonografii: św. Franciszek ukazywany jest w habicie franciszkańskim, czasami ze stygmatami. Bywa przedstawiany w otoczeniu ptaków. Jego atrybutami są: baranek, krucyfiks, księga, ryba w ręku.

Nauka (św. Franciszka):

Trudno jest, zado­wolić potrzeby cielesne bez schlebiania zmysło­wym skłonnościom. — Szczęśliwy ten, kto umie zdobyć się na tak wielką cierpliwość względem drugich, jakiej sam chciałby doznać dla siebie.

Modlitwa

Boże, któryś Kościół swój przez zasługi św. Franciszka nowym zakonem wzbogacił, spraw łaskawie, abyśmy, naśladując go, sprawy doczesne mało sobie ważyli i tylko w zdobywaniu darów Nieba rozkosz i szczęście znajdywali. Amen.

Modlitewnik

Zapal świeczkę

Odwiedź strony

Sanktuarium św. Franciszka z Asyżu – Włochy
https://www.sanfrancescoassisi.org/html/ita/index.php

Pisma św. Franciszka z Asyżu
http://www.francesco.katowice.opoka.org.pl/spis01.html

Nasza Arka
http://www.nasza-arka.pl/2004/rozdzial.php?numer=10&rozdzial=9

Promyczki Świętego Franciszka
http://www.promyczkifranciszka.katowice.opoka.org.pl/cuda.htm

e-wiara – cuda:
https://e-wiara.pl/swieci/swiety-franciszek-z-asyzu/

Skarby Kościoła 4 października | Św. Franciszek z Asyżu

Litania do Świętego Franciszka z Asyżu

Piękna Modlitwa św. Franciszka