Święty Antoni Padewski - Nasi Święci i Błogosławieni

Żywot

Urodził się w Lizbonie, stolicy Portugalii, 15 sierpnia 1195, jako dziecię dostojnych rodziców. Wychowany w klasztorze kanoników regularnych, wstąpił do tegoż zakonu w wieku piętnastu lat. Żył w pobożności i umartwieniu, a usłyszawszy raz o męczeństwie kilku misyonarzy franciszkańskich w Afryce, zapłonął wielkiem pragnieniem cierpienia i śmierci dla Chrystusa. Przeniósł się też do klasztoru św. Franciszka, gdzie otrzymał imię Antoni.

Udał się na misję do Afryki, ale w drodze zachorował. Widząc w tym palec Boży, wrócił i ćwiczył się w pokorze i doskonałości. Widząc jego zdolności i dar wymowy, przełożeni kazali mu ukończyć studia teologiczne, po czym powierzyli mu urząd kaznodziejski. Wnet zasłynął Antoni jako kaznodzieja i cudotwórca. Ognistą swą wymową zapalał najozięblejsze serca, wytykał możnowładcom ich błędy i nadużycia, godził zwaśnionych, nawracał grzeszników i heretyków. Kazania głosił zwykle na wolnym polu, bo kościoły nie mogły pomieścić olbrzymiej liczby słuchaczów. Przemierzył tak całe Włochy, wszędzie pozostawiając owoce swej gorliwej pracy. Pod koniec życia przebywał najczęściej w Padwie (stąd przydomek). Tam też zmarł, utrudzony pracą, 13 czerwca 1231 r. Wdzięczni mieszkańcy Padwy wznieśli na jego cześć wspaniałą bazylikę, w której relikwie jego do dziś spoczywają. Św. Antoni słynie z licznych cudów, które do dziś dzieją się za jego przyczyną.

Proces kanonizacyjny Antoniego Padewskiego jest najkrótszym w historii Kościoła katolickiego, kanonizowany 30 maja 1232 przez papieża Grzegorza IX (ogłoszony świętym 352 dni po śmierci). 16 stycznia 1946 papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

Najważniejsze daty:

Urodzony dla świata 15 sierpnia 1195 r.
Urodzony dla nieba 13 czerwca 1231 r.
Kanonizowany 30 maja 1232 przez papieża Grzegorza IX (ogłoszony świętym 352 dni po śmierci).
Doktor Kościoła od 1946 roku.
Wspomnienie: 13 czerwca.

Patron: zakonów: franciszkanów, antonianek oraz wielu bractw; Padwy, Lizbony, Padeborn, Splitu; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, ludzi i rzeczy zaginionych.

W ikonografii: św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim; nieraz głosi kazanie, czasami trzyma Dziecię Jezus, które mu się według legendy ukazało (podobnie jedynie legendą jest jego kazanie do ryb czy zniewolenie muła, żeby oddał cześć Najświętszemu Sakramentowi, by w ten sposób zawstydzić heretyka). Jego atrybutami są: księga, lilia, serce, ogień – symbol gorliwości, bochen chleba, osioł, ryba.

Nauka (św. Antoniego):

Usta bogobojnych otwiera Bóg na cztery rzeczy: dla wyznawania grzechów, do pobożnej modlitwy, dla ganienia bezbożnych i zachęcania do dobrego. Używaj i ty języka swego tylko w dobrym, świętym celu. Strzeż się w szczególności przekleństw, mów nieczystych, obmowy, plotkarstwa i oszczerstwa.

Modlitwa:

Wszechmogący, wieczny Boże, któryś Twego świętego Wyznawcę Antoniego wsławił niegasnącym blaskiem cudów, spraw łaskawie, abyśmy za jego przyczyną osiągnęli to, o co przez jego zasługi z ufnością Cię prosimy. Amen.

Kościół Twój, Boże, niech uroczystość świętego Antoniego, Wyznawcy Twojego, rozwesela, abyśmy duchownymi pomocami zawsze byli wsparci i wysłużyli sobie wieczne wesele w Niebie. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Modlitewnik

Zapal świeczkę

Odwiedź strony

Sanktuarium św. Antoniego z Padwy – Włochy

https://www.santantonio.org/it

Sanktuarium św. Antoniego z Padwy – Radecznica – Polska

http://www.radecznica.bernardyni.pl/

Nasza Arka

http://www.nasza-arka.pl/2003/rozdzial.php?numer=6&rozdzial=11

Cuda św. Antoniego

http://www.antoni.agmk.net/index.php?go=patron_1/Cuda

Skarby Kościoła 13 czerwca | św. Antoni z Padwy